آدری هپبورن
ظاهر نمادین هپبورن از نگاه پسرش اینگونه است: «مادرم مثل همۀ خانمها حدود سی-چهل تا روسری داشت. عینک آفتابی بزرگ و روسری ، شیوۀ خوبی برای تغییر چهرهاش بود و او گاهی اوقات میتوانست به تنهایی و بدون همراهی دیگران به خرید برود.» دوتی در ادامه میگوید: «مادرم ترکیب زیبایی از عیب و نقص بود. او فکر میکرد که بینی بزرگی دارد و بیش از حد لاغر و استخوانی است. در آینه به خودش نگاه میکرد و میگفت: «نمیفهمم چرا همه من را اینقدر زیبا میبینند.»
نرم افزاری با مطالب ، عکس ها ، و ویدیو کلیپ های نوستالژی سینمای ایران و جهان